I.   Prawa i obowiązki osoby bezrobotnej

 Prawa osoby bezrobotnej do:

  1. rejestracji we właściwym powiatowym urzędzie pracy po przedstawieniu niezbędnych dokumentów;
  2. zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli spełniasz ustawowe warunki do jego nabycia (dodatkowo jeżeli jesteś cudzoziemcem, który posiada zezwolenie na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 114 ust. 1 albo art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach- Dz. U. z 2013r. poz. 1650, z późn. zm.), albo wizę wydaną w celu wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to aby uzyskać status bezrobotnego i nabyć prawo do zasiłku musisz bezpośrednio przed rejestracją jako osoba bezrobotna być zatrudniony nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy);
  3. korzystania nieodpłatnie z usług rynku pracy, takich jak: pośrednictwo pracy na terenie kraju i za granicąoraz poradnictwo zawodowe, które jest organizowane w powiatowych i wojewódzkich urzędach pracy;
  4. skierowania do podmiotów, gmin, pracodawców, przedsiębiorców, agencji zatrudnienia, na subsydiowane zatrudnienie, np. w ramach prac interwencyjnychrobót publicznychprac społecznie użytecznychgrantu na telepracęświadczenia aktywizacyjnego po przerwie związanej z wychowaniem dziecka lub sprawowaniem opieki nad osobą zależną;
  5. ubiegania się o:
    • zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania;
    • przyznawanie środków na podjęcie działalności gospodarczejna założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;
    • dodatek aktywizacyjny(dotyczy osób bezrobotnych posiadających prawo do zasiłku dla bezrobotnych);
    • refundację kosztów opieki nad każdym dzieckiem do lat 7;
    • bon zatrudnieniowy dla bezrobotnego do 30 roku życia;
    • bon na zasiedlenie dla bezrobotnego do 30 roku życia;
    • udział w szkoleniach finansowanych ze środków Funduszu Pracy,
    • udział w przygotowaniu zawodowym dorosłych;
    • staż;
    • stypendium z tytułu podjęcia dalszej nauki;
    • dofinansowanie do studiów podyplomowych;
    • sfinasowanie kosztów egzaminów i licencji;
    • pożyczkę szkoleniową;
    • pożyczkę na podjęcie działalności gospodarczej;
    • bon szkoleniowy dla bezrobotnego do 30 roku życia;
    • bon stażowy dla bezrobotnego do 30 roku życia
  6. ubezpieczenia zdrowotnego, o ile nie podlegasz ubezpieczeniu zdrowotnemu z innego tytułu np. ubezpieczenie rolników w KRUS, z tytułu pobierania renty rodzinnej.

Programy unijne na rzecz przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu realizowane przez

pomoc społeczną

Zarówno Ośrodki Pomocy Społecznej, Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie jak i Regionalne Ośrodki Polityki Społecznej mają możliwość realizacji projektów na rzecz przeciwdziałania wykluczeniu społecznego dofinansowywanych z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach POKL. Specjalnie dla tych podmiotów ogłaszany jest konkurs na realizację projektów systemowych przez OPSy i PCPRy w ramach działania 7.1.1 - Rozwój i upowszechnienie aktywnej integracji przez ośrodki pomocy społecznej oraz 7.1.2 - Rozwój i upowszechnienie aktywnej integracji przez powiatowe centra pomocy rodzinie. Oprócz tego mogą one składać wnioski o dofinansowanie projektów w ramach konkursów. Z funduszy Europejskiego Funduszu Społecznego realizowane są często Programy Aktywności Lokalnej (PAL), w ramach których organy pomocy społecznej prowadzą dodatkowe działania aktywizujące i integrujące społeczność lokalną, nierzadko w partnerstwie z urzędami gmin, szkołami, poradniami psychologiczno - pedagogicznymi oraz organizacjami pozarządowymi.

Domy pomocy społecznej

Osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej. Podstawą prawną działania domów pomocy społecznej jest Ustawa z dnia 12.03.2004r. o pomocy społecznej (Dz.U. 2004 Nr 64 poz. 593).

Dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających. W przypadku, gdy osoba bezwzględnie wymagająca pomocy lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na umieszczenie w domu pomocy społecznej lub po umieszczeniu wycofają swoją zgodę, ośrodek pomocy społecznej lub dom pomocy społecznej są obowiązane do zawiadomienia o tym właściwego sądu, a jeżeli osoba taka nie ma przedstawiciela ustawowego lub opiekuna – prokuratora.

Pojęcie wykluczenia, bądź marginalizacji, odnosi się do sytuacji, w której jednostki zostają, z różnych przyczyn, pozbawione możliwości pełnego uczestniczenia w życiu społecznym. Pojawienie się terminu wykluczenia społecznego jest konsekwencją odkrycia, że w nowoczesnych społeczeństwach, część osób, pomimo formalnego braku przeszkód, jest faktycznie pozbawiona możliwości uczestniczenia w wielu aspektach życia. Jest to związane z brakiem umiejętności korzystania z istniejących możliwości i przysługujących uprawnień, brakiem świadomości ich istnienia lub brakiem dostępu do dóbr, które sprawiają, że pełne  uczestnictwo w życiu społecznym jest realne.

Wykluczenie społeczne najczęściej wiązane jest z występowaniem ubóstwa, nie są to jednak pojęcia tożsame. Ubóstwo nie musi determinować wykluczenia społecznego, a wykluczenie społeczne nie zawsze wiąże się z ubóstwem. Ubóstwo jednostki zwiększa jednak ryzyko, że będzie ona marginalizowana. Jednocześnie zarówno ubóstwo jak i wykluczenie społeczne nierzadko ma źródło w innych problemach osoby lub jej rodziny.

Na wykluczenie społeczne najczęściej wpływa wiele czynników. Przyjmuje się, że istnieją grupy w większym stopniu narażone na marginalizację. Wśród tych grup wymienia się m.in. dzieci i młodzież ze środowisk zaniedbanych, dzieci wychowujące się poza rodziną biologiczną, kobiety samotnie wychowujące dzieci, ofiary patologii życia rodzinnego, w tym przemocy w rodzinie, osoby o niskich kwalifikacjach zawodowych, osoby bezrobotne, bezdomne, osoby niepełnosprawne, osoby chore psychicznie lub chronicznie chore, samotne osoby starsze, osoby opuszczający zakłady karne, osoby należące do mniejszości etnicznych lub narodowych, osoby opuszczające zakłady karne oraz osoby uzależnione i ich rodziny.