„Dziecko nieśmiałe i zamknięte w sobie jest nie dlatego, że jest mu z tym dobrze, lecz dlatego, że ucieka przed światem, który jest dla niego obcy i groźny”
Obok dzieci, które z dużą łatwością i swobodą nawiązują szybko kontakty społeczne
w grupie przedszkolnej, spotykamy również takie, których zachowanie ulega widocznej dezorganizacji. Są to dzieci nieśmiałe. Początkowo nie zauważa się ich, bo są ciche, grzeczne spokojne. Dopiero później dostrzega się, że stoją na uboczu, są bierne wobec rówieśników
i jakichkolwiek zachęt ze strony nauczyciela. Ze względu na przejawianą przez dzieci skłonność do izolacji, unikania kontaktów z innymi dziećmi oraz tzw. „zamykanie się
w sobie” w mowie potocznej nazywa się je: samotnikami, odludkami itp. Dzieci te często przejawiają bierność społeczną i określa się je jako asteniczne, zahamowane.
Odwołując się do literatury można globalnie ująć iż zahamowanie psychoruchowe występuje jako jeden z syndromów nieśmiałości. Wg. M. Chłopkiewicz, dzieci zahamowane psychoruchowo można podzielić na cztery grupy:
- pierwsza grupę tworzą dzieci, których charakteryzuje przesadna skrupulatność, staranność
w wykonywaniu działań. Niepewność wobec swoich umiejętności wpływa na stany emocjonalne w trakcie wykonywania zadania. Sprawiają wrażenie nieustannie napiętych i niespokojnych. Stronią od nowych osób, nowych sytuacji, ponieważ powodują one, że dzieci stają się ciche i lękliwe. Zazwyczaj bardzo silnie związane z matką.
- drugą grupę charakteryzują dzieci określane jako „uległe”. Są również małomówne, grzeczne, posłuszne. ich nieśmiałość i lękliwość widoczna jest szczególnie w kontaktach z osobami dorosłymi.
- trzecią grupę stanowią dzieci, które charakteryzują się biernością w domu jak i w szkole. Mają poczucie niskiej wartości, nie wierzą we własne siły i umiejętności. Są płaczliwe, apatyczne, powolne, przygnębione. Bardzo mocno reagują na przejawy dezaprobaty i odrzucenia ze strony innych.
- czwarta grupa to dzieci „asteniczne – nadwrażliwe”, które są zazwyczaj bardzo skryte, które nie uzewnętrzniają swoich uczuć i najlepiej czuja się we własnym towarzystwie.
Czytaj więcej: „Dziecko nieśmiałe w grupie przedszkolnej”
